بَ بَ صدایم می کند .. روزی چند بار برای دیدنم ساختمان را روی سرش می گذارد.. کلافه کرده پدر و مادرش را!

کلافه کرده دلم را ..

هر روز برایش آیت الکرسی می خوانم .. گاهی وسواس گونه به این فکر می کنم نکند خدا برای آزمایشم او را از ما بگیرد، نکند اتفاقی برایش بیفتد، نکند .. و باز آیت الکرسی می خوانم و ذکر یا حفیظ می گویم..

تازه دارم محبت و دلبستگی زمینی را درک می کنم .. حسی که کودکی یک ساله  از 5 ماهگیش به من داد.

بار اولی که دیدمش آنقدر اشتیاق از خودش نشان داد که نتوانستم بی توجه بمانم، از فردایش ارتباطمان بیشتر شد، حالا اگر لباسش شبها کنار بالشم نباشد خوابم نمی گیرد، اگر چند ساعت از او بی خبر باشم کلافه میشوم ..

دیروز وقتی بغلم بود گوشی از دستش افتاد روی پایم ، دردم آمد ، چهره ام در هم رفت ، سپردمش به مریم و نشستم زمین .. یک ساعت تمام نگاه سرخی پایم می کرد و گریه می کرد..

تازه دارم محبت و دلبستگی زمینی را درک می کنم .. حسی که کودکی یک ساله  از 5 ماهگیش به "منِ لاقید" داده است.